1ΑΓΙΑ ΕΡΜΙΟΝΗ
Η ἁγία Ἑρμιόνη ἦταν μία ἀπὸ τὶς τέσσερις κόρες τοῦ ἁγίου διακόνου Φιλίππου (ἑορτάζει 11 Ὀκτωβρίου), ποὺ εἶχε κατηχήσει τὸν Αἰθίοπα εὐνοῦχο τῆς Κανδάκης κατὰ τὴ διάρκεια ἑνὸς ταξιδίου του.

Τὸ βιβλίο τῶν «Πράξεων» μᾶς ἀναφέρει καὶ γιὰ τὶς τέσσερις αὐτὲς θυγατέρες τοῦ ἁγίου Φιλίππου ὅτι ἦταν «παρθένοι προφητεύουσαι» (Πράξ.κα΄ 9), δηλαδὴ ζοῦσαν ζωὴ παρθενικῆς καθαρότητος καὶ προφήτευαν.

Συνέβη κάποτε δύο ἀπὸ τὶς τέσσερις αὐτὲς κόρες, ἡ Ἑρμιόνη καὶ ἡ Εὐτυχίς, νὰ ἐπισκεφθοῦν τὴν Ἔφεσο γιὰ νὰ πάρουν τὴν εὐλογία καὶ τὶς συμβουλὲς τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου, ὅμως δὲν τὸν πρόλαβαν.

Ὁ ἅγιος Ἰωάννης, ὁ μαθητὴς τῆς ἀγάπης, εἶχε μεταστεῖ «εἰς τὰς οὐρανίους μονάς».

Γι’ αὐτὸ συναντήθηκαν μὲ τὸν μαθητὴ τοῦ ἀποστόλου Παύλου Πετρώνιο.

Κοντὰ στὸν θεοσεβὴ αὐτὸν ἄνδρα διδάχθηκαν καὶ μυήθηκαν βαθύτερα στὰ μυστήρια τῆς χριστιανικῆς Πίστεως. Καὶ ζοῦσαν θεάρεστα ἀγωνιζόμενες νὰ μιμηθοῦν τὶς ἀρετὲς τῶν Ἁγίων.

Ἡ Ἑρμιόνη γνώριζε πολὺ καλὰ τὴν ἰατρικὴ ἐπιστήμη. Καὶ τὴν ἀσκοῦσε μὲ πολλὴ ἐπιμέλεια.

Φρόντιζε μαζὶ μὲ τὰ ὑλικὰ φάρμακα νὰ χορηγεῖ στοὺς ἀσθενεῖς καὶ τὰ πνευματικὰ φάρμακα τῶν ἁγίων συμβουλῶν τῶν ἐντολῶν τοῦ Χριστοῦ, τοῦ ἰατροῦ τῶν ψυχῶν καὶ τῶν σωμάτων.

Καὶ σὲ πολλὲς περιπτώσεις μὲ τὴν ἐπίκληση τοῦ ὀνόματος τοῦ παντοδυνάμου Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐπιτελοῦσε θαύματα καὶ θεραπεῖες πολλῶν ἀσθενούντων.

Ἡ φήμη τῆς Ἑρμιόνης ὡς ἁγίας, προφήτιδος καὶ θαυματουργοῦ ἄρχισε νὰ ἁπλώνεται σ’ ὅλη τὴν εὐρύτερη περιοχὴ τῆς Ἀσίας.

Κάποτε ὁ βασιλιὰς Τραϊανὸς διερχόταν ἀπὸ τὴν Ἔφεσο πορευόμενος σὲ ἐκστρατεία κα τὰ τῶν Πάρθων (114 μ.Χ.) καὶ συνέβη νὰ ἀκούσει τὰ κατορθώματα τῆς χριστιανῆς γυναίκας Ἑρμιόνης.

Γέμισε τότε ἀπὸ κατάπληξη καὶ διέταξε νὰ τὴ φέρουν κοντά του. Ὁ βασιλιὰς προσπάθησε μὲ κολακεῖες καὶ ὑποσχέσεις νὰ τὴν ἀποσπάσει ἀπὸ τὴ χριστιανική της πίστη καὶ ἀπὸ τὴν ἀγάπη της πρὸς τὸν λατρευτό της Νυμφίο Ἰησοῦ Χριστό.

Ἐπειδὴ ὅμως ἡ Ἁγία παρέμενε ἀκλόνητη στὶς θέσεις της, διέταξε νὰ τὴ ραπίσουν.

Τὸ πρόσωπο τῆς Ἁγίας ταλαντευόταν ἀπὸ τὰ βίαια ραπίσματα, ἐκείνη ὅμως διατηροῦσε τὴ γαλήνη της καὶ τὴν ἠρεμία της, ἐπειδὴ ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστὸς τὴν ἐνίσχυε μὲ εἰδικὴ χάρη.

Τὸν ἔβλεπε τὸν Κύριο ἡ Ἁγία μὲ τὰ μάτια τῆς πίστεώς της νὰ κάθεται στὸ κριτήριο μὲ τὸ σχῆμα τοῦ Πετρωνίου καὶ νὰ τὴν παρηγορεῖ.

Σὲ κάποια στιγμὴ ἡ Ἑρμιόνη ἐμπνεόμενη ἀπὸ τὸ Πανάγιο Πνεῦμα προανήγγειλε στὸν Τραϊανὸ ὅτι θὰ νικήσει τοὺς Πάρθους καὶ πὼς ὁ ἑπόμενος διάδοχός του (μετὰ τὸ θάνατό του) θὰ εἶναι ὁ Ἀδριανός, ὁ γαμπρός του ἀπὸ θυγατέρα του.

Στὸ ἄκουσμα αὐτῆς τῆς εἰδήσεως ὁ Τραϊανὸς χάρηκε, γι’ αὐτὸ καὶ τὴν ἄφησε ἐλεύθερη.

Ἡ Ἑρμιόνη ἐπέστρεψε πίσω στὰ ἔργα της μὲ δοξολογία πρὸς τὸν ὕψιστο Θεὸ ποὺ τὴν ἀξίωσε νὰ Τὸν ὁμολογήσει!…

Συνέχισε ταπεινὰ μὲ τὰ φιλόστοργα αἰσθήματά της νὰ ἀνακουφίζει τὸν πόνο τῶν ἀσθενῶν. Ἰδιαίτερη μέριμνα καὶ φροντίδα ἐπέδειξε πρὸς τοὺς πτωχοὺς ξένους.

Ἵδρυσε γι’ αὐτοὺς πανδοχεῖο, στὸ ὁποῖο ἔβρισκαν περιποίηση καὶ φιλοξενία μοναδική.

Ἡ Ἑρμιόνη μὲ τὴν ἀνιδιοτελὴ προσφορὰ τῆς ἀγάπης της καὶ τὴ ζεστή της παρουσία θέρμαινε ὅλους ψυχικὰ καὶ σωματικά.

Τὸ ἔτος 117 ἀνῆλθε στὸ θρόνο ὁ αὐτοκράτορας Ἀδριανός, σκληρὸς καὶ αὐτός, ὅπως καὶ οἱ προκάτοχοί του.

Πληροφορήθηκε γιὰ τὴ δράση τῆς Ἑρμιόνης καὶ τὴν ἀπέραντη ἐκτίμηση ποὺ εἶχε ὁ κόσμος πρὸς αὐτήν.

Τὴν κάλεσε λοιπὸν μπροστά του καὶ τῆς ἀπηύθυνε ἐρωτήσεις, πόσων χρονῶν εἶναι καὶ ἀπὸ ποῦ κατάγεται κλπ.

Ἡ Ἁγία ἀτρόμητα ἀποκρίθηκε: «Ὁ Κύριός μου ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς γνωρίζει πόσων ἐτῶν εἶμαι καὶ ἀπὸ ποῦ κατάγομαι».

Ὁ Ἀδριανὸς ὀργίσθηκε ἀπὸ τὶς ἀπαντήσεις της καὶ διέταξε νὰ τὴ μαστιγώσουν ἀλύπητα. Μετὰ διεπέρασαν καρφιὰ κάτω ἀπὸ τὰ πόδια της.

Ἡ Ἑρμιόνη εὐχαριστοῦσε συνεχῶς τὸν Κύριο μὲ ψαλμοὺς καὶ ὕμνους, γιατὶ ἀξιωνόταν νὰ πάσχει γι’ αὐτὸν τὸν ἀγαπημένο της Νυμφίο.

Στὴ συνέχεια ἔριξαν τὴν Ἁγία μέσα σὲ λέβητα (καζάνι) ποὺ ἔβραζε μέσα του λιωμένη πίσσα, ἄσφαλτο, μολύβι καὶ θειάφι.

Ὁ Κύριος ὅμως δρόσιζε τὴν πιστὴ δούλη του καὶ τὴ διαφύλαξε ἄτρωτη.

Ὁ  τύραννος πλησίασε τότε κον τὰ στὸ πυρακτωμένο καμίνι γιὰ νὰ ἐρευνήσει τὸ θαῦμα. Ἀλλὰ τιμωρήθηκε. Τὸ δέρμα του ἀποσπάστηκε καὶ τὰ νύχια του ἔπεσαν ἀπὸ τὰ χέρια του.

Ἡ Ἑρμιόνη μέσα ἀπὸ τὸ χάλκινο λέβητα ἀτρόμητα διεκήρυσσε: «Εἶναι μεγάλος-καὶ ἔνδοξος ὁ Θεός μας, ὁ Θεὸς ὅλων τῶν χριστιανῶν!».

Ὁ Ἀδριανὸς ἀγανακτισμένος ἀπὸ τὴ δύναμη τῆς χριστιανικῆς πίστεως διέταξε καὶ τὴν ἔριξαν σὲ πυρακτωμένο τηγάνι. Συνέβη ὅμως οἱ φλόγες ποὺ τὸ πυράκτωναν νὰ διασκορπισθοῦν καὶ νὰ κάψουν τοὺς περίεργους παρευρισκομένους.

Ἡ φωτιὰ κατόπιν ἔσβησε τελείως. Νικήτρια ἐξερχόταν ἡ Ἑρμιόνη καὶ ἀπὸ αὐτὸ τὸ μαρτύριο. Μετὰ τὴν ὁδήγησαν στὸ ναὸ τῶν ἐθνικῶν γιὰ νὰ θυσιάσει.

Καὶ ἐκεῖ μὲ τὴ δύναμη τῆς προσευχῆς της συνέτριψε τὰ εἴδωλα.

Φοβερὰ νικημένος καὶ ντροπιασμένος ὁ Ἀδριανὸς διέταξε τότε τὸν ἀποκεφαλισμὸ τῆς Ἑρμιόνης.

Ἡ παράδοση ἀναφέρει ὅτι οἱ δύο δήμιοί της Θεόδουλος καὶ Θεότιμος ἐπειδὴ ἔσπευσαν νὰ τὴν ἀποκεφαλίσουν πρὶν προσ ευχηθεῖ, τιμωρήθηκαν ἀπὸ τὸν Θεὸ μὲ παράλυση τῶν χεριῶν τους.

Ἡ Ἁγία ὅμως προσευχήθηκε γι’ αὐτοὺς καὶ ἔγιναν τελείως ὑγιεῖς. Συγκλονισμένοι καὶ οἱ δύο ἀπὸ τὸ θαῦμα ἀρνήθηκαν νὰ τὴ θανατώσουν καὶ ἔγιναν χριστιανοί.

Ὁ Κύριος ἐκείνη τὴν ὥρα τοὺς ἀσφάλισε μὲ εἰρηνικὸ θάνατο στὴ Βασιλεία του.

Σὲ λίγο εἰρηνικὰ ἐκοιμήθη ἐκεῖ καὶ ἡ Ἑρμιόνη, δοξασμένη καὶ νικήτρια, πρὶν προλάβουν ἄλλοι δήμιοι νὰ τὴ θανατώσουν. Ἡ ταφή της ἔγινε στὴν Ἔφεσο.

Ἑρμιόνη! Μιὰ γενναία καὶ μαρτυρικὴ μορφὴ τῆς πρώτης Ἐκκλησίας. Ἂς ἐμπνευσθοῦμε ἀπὸ τὸ ἁγνὸ καὶ ἡρωικό της φρόνημα.

Ἂς παραμένου με ἀδούλωτοι στὴν ψυχή, γιὰ νὰ μποροῦμε νὰ μένουμε ἀπροσκύνητοι στοὺς μεγάλους τῆς γῆς. «Κύριον τὸν Θεόν σου προσκυνήσεις καὶ αὐτῷ μόνῳ λατρεύσεις» (Ματθ. δ΄ 10).

.
Ο ΣΩΤΗΡ
ΟΡΘΟΔΟΞΟ
ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ
Ἔτος 52ο – 1 καὶ 15 Σεπτεμβρίου 2011 – Τεῦχος 2029

.

Αντιγραφή για το «σπιτάκι της Μέλιας»