Εικόνα από:www.orthphoto.net

Μία τῶν μεγάλων μορφῶν τοῦ Βυζαντινοῦ Μοναχισμοῦ. Οἱ γονεῖς της ἦσαν εὐγενεῖς, ἄρχοντες τῆς Ἡράκλειας τῆς Θράκης. Ἡ ἔπειτα Ὁσία γεννήθηκε κατόπιν θαύματος τῆς ἁγ. Μάρτυρος Γλυκερίας καί ἀπό τήν παιδική της ἡλικία τήν διέκρινε πνευματικότητα καί ὡριμότητα. Ὅταν σέ ἡλικία 12 ἐτῶν ἔμεινε ὀρφανή, διαμοίρασε στούς πτωχούς τήν πατρική της περιουσία, ἀπελευθέρωσε τούς δούλους της καί ἐντάχθηκε στή Μονή τοῦ ἁγ. Γεωργίου Μικροῦ Λόφου ΚΠόλεως.

Παρά τό νεαρό τῆς ἡλικίας της, ἡ ἀσκητική της βιοτή ὑπῆρξε ἐξαιρετικά ἀνώτερη. Γιά τρία χρόνια εἶχε τό βλέμμα της στραμμένο στή γῆ, κυκλοφοροῦσε ἀνυπόδητη ἀκόμη καί τόν χειμῶνα καί μοναδική της τροφή ἦταν ἡ Θεία Κοινωνία.

Ἐνθρονίσθηκε Ἡγουμένη τῆς Μονῆς ἀπό τόν Πατριάρχη ΚΠόλεως ἅγ. Γεννάδιο (458 -471), παρά τήν θέλησή της, μετά τήν κοίμηση τῆς πνευματικῆς της μητέρας. Ἔκτοτε πολλαπλασίασε τούς ἀγῶνες της, γι’ αὐτό χαριτώθηκε ἀπό τόν Θεό μέ τά Ἁγιοπνευματικά χαρίσματα τῶν θαυματουργικῶν θεραπειῶν, τῆς ἐκδιώξεως πονηρῶν πνευμάτων καί τῆς προφητείας. Ἐκτός ἄλλων προφήτευσε στόν Αὐτοκράτορα Λέοντα Α’ τήν μεγάλη πυρκαγιά τοῦ ἔτους 465 (γιά τήν ὁποία εἶχε ἐπίσης προφητεύσει καί ὁ ὅσ. Δανιήλ ὁ Στυλίτης) καί «χάρις στις δεήσεις τῶν δύο Ἁγίων, ἡ Πόλη σώθηκε ἀπό πλήρη ἀφανισμό» («Νέος Συναξαριστής» τ. Ἀπριλίου, σ. 222). Τότε ὁ Αὐτοκράτορας σάν δεῖγμα εὐγνωμοσύνης ἀφιέρωσε στή Μονή τῆς Ὁσίας τό Μετόχιο τοῦ ἁγ. Βαβύλα στό προάστιο τοῦ Ἑβδόμου.

Πρός τό τέλος τῆς ζωῆς της ἡ Ὁσία ἐπισκέφθηκε τήν γεννέτειρά της γιά νά προσκυνήσει τά ἐκεῖ σεβάσματα καί δέχθηκε ἐμφάνιση τῆς ἁγ. Γλυκερίας μέ τήν ὁποία πληροφορήθηκε γιά τήν κοίμησή της, τήν ἑπομένη τῆς μνήμης τοῦ ἁγ. Μεγαλομ. Γεωργίου. Κοιμήθηκε εἰρηνικά, ἀφοῦ κοινώνησε τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων, λουσμένη στό ἄκτιστο φῶς, προφέροντας τά λόγια τοῦ ἁγ. Συμεών τοῦ Θεοδόχου, «Νῦν ἀπολύεις τήν δούλην Σου, Δέσποτα». Ἐνταφιάσθηκε στή Μονή της καί ὁ τάφος της ἀναδείχθηκε νέα πηγή Σιλωάμ. Γιά τά θαύματά της ἐπωνομάσθηκε Θαυματουργός καί νέα Ἀνάργυρος.

Σύμφωνα μέ συναξαριστικές πληροφορίες, κατά τήν ἀνακομιδή της τό Λείψανό της ἀνακομίσθηκε ἄφθαρτο. Δέν εἶναι γνωστό πότε καί κάτω ἀπό ποιές συνθήκες τό Λείψανό της διαλύθηκε, σήμερα πάντως στίς Μονές Νταοῦ Πεντέλης καί ἁγ. Ἄννης Λυγαριᾶς Λαμίας φυλάσσονται ἀποτμήματα τῶν Λειψάνων της.

Ἡ μνήμη της τιμᾶται τήν 24η Ἀπριλίου.